Το «άδοξο τέλος» του Σεμπάστιαν Κουρτς

Ενα απαραίτητο… auf Wiedersehen («εις το επανιδείν») στον νεαρό πρώην καγκελάριο, που αποχωρεί ντροπιασμένος απo την πολιτική. ● Ανάλογα με τους πολιτικούς συσχετισμούς στην Αθήνα, υπήρξε άλλοτε σφοδρός κατήγορος και άλλοτε ένθερμος υποστηρικτής της Ελλάδας.

Εντυπωσίασε η περίπτωσή του όταν στα 24 χρόνια του αναλάμβανε στην πατρίδα του, την Αυστρία, υφυπουργός Ενσωμάτωσης, στα 27 του υπουργός Εξωτερικών, στα 30 του αρχηγός, με πρωτοφανείς υπερεξουσίες, του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, και λίγους μήνες αργότερα, στα 31 του, αναλαμβάνοντας καγκελάριος, αναδεικνυόταν ο νεότερος επικεφαλής κυβέρνησης στον κόσμο.

Επρόκειτο για το «παιδί-θαύμα», το οποίο ακούει στο όνομα Σεμπάστιαν Κουρτς και το οποίο, λόγω των ερευνών της Εισαγγελίας Διαφθοράς εναντίον του, αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 9 Οκτωβρίου από καγκελάριος και την Πέμπτη να ανακοινώσει και την πλήρη αποχώρησή του από την πολιτική, για να αφοσιωθεί… στην οικογένειά του, μετά και την πρόσφατη γέννηση του πρώτου παιδιού του –με το όνομα Κόνσταντιν– όπως ο ίδιος διατείνεται.

Σίγουρα, «σταθμός» στη ζωή του Σεμπάστιαν Κουρτς -με προέλευση τον μικροαστικό τομέα Μάιντλιγκ της Βιέννης, με πατέρα τεχνικό και μητέρα εκπαιδευτικό- υπήρξε η 14η Μαΐου του 2017, όταν ομόφωνη ήταν η εκλογή του ως νέου αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, η οποία συνοδεύτηκε, έπειτα από δικές του απαιτήσεις, με την παραχώρηση στον ίδιο διανοητών και αδιανόητων, έως και «απολυταρχικών», δικαιοδοσιών.

Προφανώς στο πλαίσιο της επικρινόμενης από παρατηρητές, ήδη από καιρό, τακτικής του, της κινδυνολογίας, ο Σεμπάστιαν Κουρτς προειδοποιούσε νωρίτερα -χωρίς βέβαια να εξηγεί το «γιατί»- πως εάν οι προτάσεις του για «εν λευκώ» εξουσιοδοτήσεις δεν γίνονταν δεκτές, η χώρα -στην οποία τότε κυβερνούσαν οι Σοσιαλδημοκράτες σε συνασπισμό με το Λαϊκό Κόμμα- «θα βρισκόταν αντιμέτωπη με το χάος».

Εκεί ήταν που υπαγόρευσε στο κόμμα την αλλαγή του… χρώματός του, από το μαύρο στο τουρκουάζ, και τη μετονομασία του σε «Λίστα Σεμπάστιαν Κουρτς-Το Νέο Λαϊκό Κόμμα», ουσιαστικά δηλαδή μια προσωποπαγή λίστα, με στελέχη αποκλειστικά και μόνον της δικής του επιλογής, όπως συνέβη και με τους υπουργούς του στην κυβέρνηση συνασπισμού που σχημάτισε τον Δεκέμβριο 2017 με το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων.

Τη 14η Μαΐου 2017, ο Σεμπάστιαν Κουρτς διαδέχτηκε στην αρχηγία του Λαϊκού Κόμματος τον παραιτηθέντα λίγα εικοσιτετράωρα νωρίτερα από όλα τα αξιώματά του, έως τότε αρχηγό του και αντικαγκελάριο της αυστριακής κυβέρνησης, Ράινχολντ Μιτερλένερ, την οποία φέρεται να επιδίωκαν για μήνες οι «σκληροπυρηνικοί» του Λαϊκού Κόμματος.

Οι ίδιοι φέρεται να προωθούσαν τον ιδιαίτερα δημοφιλή υπουργό Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς, ευελπιστώντας, τόσο αυτός όσο και εκείνοι, σε νίκη του Λαϊκού Κόμματος σε πρόωρες εκλογές και σε σχηματισμό κυβέρνησής του με την Ακροδεξιά, στη θέση των Σοσιαλδημοκρατών, τους οποίους οι ίδιοι κύκλοι φρόντιζαν να μπλοκάρουν στην κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία.

Λόγω της μεγάλης δημοτικότητάς του, ο Σεμπάστιαν Κουρτς -ο οποίος επικρινόταν ήδη τότε από τους αντιπάλους του για «άκρατο λαϊκισμό», με τις θέσεις του να συναγωνίζονται σε σκληρότητα εκείνες της Ακροδεξιάς- θεωρούνταν από τους «σκληροπυρηνικούς» του Λαϊκού Κόμματος ως το «μέλλον» του κόμματος που θα το οδηγούσε σε μεγάλη άνοδο των ποσοστών του ή ακόμη και στην πρώτη θέση σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Στους μήνες από την ανάληψη της ηγεσίας, ο Κουρτς κατόρθωσε να ανεβάσει το κόμμα του στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων, από την τρίτη στην οποία βρισκόταν… «σταθερά» σχεδόν μετά τις εκλογές του 2013, και να το φέρει μέχρι τη νίκη τον Οκτώβριο του 2017, εξασφαλίζοντας για τον εαυτό του την ανάληψη της ηγεσίας της νέας κυβέρνησης.

Στην προεκλογική εκστρατεία ο Κουρτς επαναλάμβανε συνεχώς την «ανάγκη ριζικών αλλαγών και την ανατροπή του παλιού συστήματος», παραλείποντας βέβαια να αναφέρει πως ήταν ακριβώς ο ίδιος ο οποίος το υπηρετούσε και το στήριζε στο παρελθόν, και αυτό για τουλάχιστον επτά χρόνια ως μέλος κυβέρνησης.

Ταυτόχρονα επαναλάμβανε το άλλο προσφιλές θέμα της πολιτείας του στην κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια, «την πάταξη της παράνομης μετανάστευσης και της κατάχρησης των κοινωνικών παροχών μέσω της μετανάστευσης στο κοινωνικό σύστημα», και βέβαια το θέμα της προστασίας των συνόρων με τα κατάλληλα μέσα, κάτι για το οποίο ο ίδιος έγινε ευρύτατα γνωστός στην Ελλάδα με τις επανειλημμένες επικρίσεις και κατηγορίες εναντίον της Αθήνας για «ανικανότητά» της στη διαχείριση του προσφυγικού.

Δεν ήταν τυχαίο πως στις τότε τηλεοπτικές αναμετρήσεις βρισκόταν σε αντιπαράθεση με τον αντίπαλό του και αργότερα εταίρο του στη νέα κυβέρνηση συνασπισμού, τον αρχηγό του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων, Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, για το εάν ο ίδιος ο Κουρτς αντέγραψε ή όχι τις σκληρές θέσεις του Στράχε για το προσφυγικό.

Οπως επίσης για το εάν ήταν ο Σεμπάστιαν Κουρτς ή ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν εκείνος στον οποίο οφειλόταν το κλείσιμο της αποκαλούμενης «Διαδρομής των Βαλκανίων» για τους πρόσφυγες, που είχε οδηγήσει στις δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα, με τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στην Ειδομένη.

Ηδη, ως υπουργός Εξωτερικών, και μη θέλοντας να αποδεχθεί την πολιτική αλλαγή στη χώρα μας τον Ιανουάριο του 2015, ο Σεμπάστιαν Κουρτς ασκούσε δριμεία κριτική στην Ελλάδα για «ανικανότητά της στην προστασία των συνόρων», διατεινόμενος ότι «χρειάζεται να ασκηθεί πίεση εκ μέρους της Ε.Ε. προς την Αθήνα ώστε αυτή να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της».

Επίσης, ο ίδιος χαρακτήριζε, μεταξύ άλλων, ως «απόλυτα απαράδεκτη» τη στάση της Αθήνας στο θέμα της κρίσης χρέους και ως «προβληματικό» τον τόνο της ελληνικής πλευράς, τονίζοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν πρέπει να ανέχεται «εκβιασμούς», ενώ δεν είναι ο σωστός δρόμος η μόνιμη συνέχιση επιδότησης «ενός (σ.σ. ελληνικού) συστήματος που δεν λειτουργεί».

«Δεν μπορεί να στηρίζουμε την Ελλάδα με δισεκατομμύρια ευρώ και να αφήνουμε αυτό το θέμα στην άκρη, αλλά πρέπει να απαιτήσουμε ποια θα είναι η συνεισφορά της στην κρίση του ασύλου», τόνιζε χαρακτηριστικά.

Στο πλαίσιο των φραστικών επιθέσεων και άσκησης κριτικής εναντίον της Ελλάδας, ο Σεμπάστιαν Κουρτς υπενθύμιζε με στόμφο ότι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για τον δανεισμό της Ελλάδας είχε ζητήσει να τεθούν ως προϋπόθεση όχι μόνον οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες έπρεπε να εφαρμόσει η χώρα, αλλά και η κοινή προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε.

Αλλά ήταν ο ίδιος ο Σεμπάστιαν Κουρτς, ως ομοσπονδιακός πλέον καγκελάριος, ο οποίος, έπειτα από τις ελληνικές εκλογές του Ιουλίου του 2019, έκανε στροφή 180 μοιρών στη στάση του απέναντι στην Αθήνα, υπεραμυνόμενος τώρα των θέσεών της, ειδικότερα σε σχέση με την Τουρκία, και ζητώντας επανειλημμένα να στηριχθεί η Ελλάδα στην προστασία των εξωτερικών συνόρων και να μην υπάρξει υποχώρηση απέναντι στις πιέσεις του Τούρκου προέδρου.

Στις τοποθετήσεις του για τις εξελίξεις που ακολούθησαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ο Αυστριακός καγκελάριος είχε επισημάνει με κάθε σαφήνεια πως «η τρέχουσα κατάσταση δεν αποτελεί σύμπτωση, αλλά πρόκειται για μια συνειδητή, οργανωμένη επίθεση από την τουρκική πλευρά».

«Το σημαντικότερο τώρα είναι να υποστηρίξουμε την Ελλάδα κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο και ως Ευρωπαϊκή Ενωση να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα ότι δεν αφήνουμε να μας εκβιάζει ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», ανέφερε αρκετές φορές κατά τους πρώτους μήνες του 2020 ο Σεμπάστιαν Κουρτς.

Ο ίδιος ήταν από τον Ιανουάριο του 2020 επικεφαλής ενός νέου κυβερνητικού συνασπισμού του Λαϊκού Κόμματός του με τους Πράσινους, αφού λίγους μήνες νωρίτερα είχε καταρρεύσει παταγωδώς η σύμπραξή του με την Ακροδεξιά, της οποίας ο αρχηγός και αντικαγκελάριος Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε εμπλεκόταν στο πρωτοφανές σκάνδαλο διαφθοράς και πολιτικής συναλλαγής, γνωστό ως «Υπόθεση Ιμπιζα».

«Ο επόμενος»!

Ούτε δύο μήνες αφότου ανέλαβε καθήκοντα, ο Αυστριακός καγκελάριος Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ προανήγγειλε χθες την παραίτησή του από το αξίωμα, αμέσως μόλις το συγκυβερνών δεξιό Λαϊκό Κόμμα εκλέξει νέο ηγέτη. Μια εξέλιξη-ντόμινο, μετά τη χθεσινή ανακοίνωση του Σεμπάστιαν Κουρτς ότι παραιτείται από την κομματική ηγεσία και αποχωρεί από την πολιτική ζωή, επικαλούμενος όχι την εν εξελίξει δικαστική έρευνα σε βάρος του για διαφθορά, αλλά… «οικογενειακούς λόγους»

Πηγή άρθρου: www.efsyn.gr