Συμφωνία «φίλων» για τον Nord Stream II

Ενα διαχρονικό «αγκάθι» στις σχέσεις Ουάσινγκτον και Βερολίνου, ο ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου που παρακάμπτει τα ουκρανικά εδάφη για να προμηθεύσει τη Γερμανία με καύσιμο, φαίνεται πως βγαίνει από τη μέση με μια περίτεχνη «χορογραφία» μεταξύ Μέρκελ και Μπάιντεν. ● Απόλυτη ικανοποίηση από το Κρεμλίνο, αμήχανη η Ε.Ε.

Η Ανγκελα Μέρκελ δεν θα μπορούσε να περιγράψει πιο… διπλωματικά τη δύσκολη γεωπολιτική «χορογραφία», βάσει της οποίας έγιναν παρασκηνιακά όλες οι απαραίτητες κινήσεις ώστε να ανακοινωθεί αργά το βράδυ της Τετάρτης η αμερικανο-γερμανική συμφωνία για τον ρωσο-γερμανικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream II. «Είναι ένα καλό βήμα, για το οποίο χρειάστηκαν συμβιβασμοί και από τις δυο πλευρές, αλλά από την άλλη δεν υπερβαίνει όλες τις διαφορές που προϋπήρχαν», τόνισε χθες η Γερμανίδα καγκελάριος, προσθέτοντας καθησυχαστικά για το ανήσυχο Κίεβο πως «είναι καλό για την Ουκρανία».

Ο σχεδόν ολοκληρωμένος αγωγός -που μέσω Βαλτικής θα προμηθεύει με ρωσικό φυσικό αέριο τη Γερμανία, παρακάμπτοντας τα ουκρανικά εδάφη- αποτελούσε από εποχής της προεδρίας Τραμπ ένα από τα πολλά «αγκάθια» στις σχέσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Βερολίνου. Για τον Λευκό Οίκο και για την προεδρία Μπάιντεν παραμένει ένα από τα μεγάλα διλήμματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής – κάτι που υπογραμμίστηκε άλλωστε εκ νέου. Προφανώς όμως δεν είναι το μέγιστο, μετά και την πρόσφατη αμερικανο-ρωσική σύνοδο κορυφής στη Γενεύη, τη «νωπή» επίσκεψη της Μέρκελ στην Ουάσινγκτον και τον διακηρυγμένο στόχο της προεδρίας Μπάιντεν για ανάσχεση της Κίνας.

AP Photo/Susan Walsh

Η εμφανής ικανοποίηση του Κρεμλίνου από τη μια, η αμηχανία της -διχασμένης και σε αυτό το θέμα- Ε.Ε. από την άλλη, καθώς και οι αντιδράσεις Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών στις ΗΠΑ καταδεικνύουν εν μέρει τις προκλήσεις της επόμενης ημέρας. Προς τούτο, στο κείμενο της συμφωνίας αναφέρεται ότι, με την πρώτη «στραβοτιμονιά» από τη Ρωσία και τυχόν διπλωματική «εργαλειοποίηση» του Nord Stream II, ο μεν Λευκός Οίκος διατηρεί τη δυνατότητα επαναφοράς της προοπτικής κυρώσεων (που έχει βάλει τώρα στο «συρτάρι»), αλλά και «άλλων μέσων»: μια πιθανή, γενικόλογη απειλή για το μακρινό ενδεχόμενο ουκρανικής ένταξης στο ΝΑΤΟ… Το δε Βερολίνο δεσμεύεται, σε περίπτωση ρωσικών προκλήσεων, για αντίμετρα έναντι του Κρεμλίνου – για τα οποία βέβαια θα απαιτηθεί συντονισμός σε επίπεδο Ε.Ε., που χθες, διά του εκπροσώπου της Κομισιόν, υπενθύμισε με νόημα ότι «η ενεργειακή πολιτική δεν είναι μόνο εθνικό ζήτημα».

Η Ουκρανία και η Πολωνία δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκειά τους για τις εξελίξεις, χαρακτηρίζοντας τις εκατέρωθεν διαβεβαιώσεις ανεπαρκείς. Προς κατευνασμό τους, πάντως, Γερμανία και ΗΠΑ τους τάζουν κρουνούς ευρω-δολαρίων, με το Βερολίνο να αναλαμβάνει διευρυμένο ρόλο «προστάτη» του Κιέβου. Η Ουκρανία έχει, λοιπόν, λαμβάνειν 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε βοήθεια για «πράσινη» μετάβαση και γερμανική κάλυψη των απωλειών -λόγω Nord Stream II- εσόδων από τα τέλη διαμετακόμισης ρωσικού φυσικού αερίου από τα ουκρανικά εδάφη, τουλάχιστον μέχρι το 2024 και με πιθανή 10ετή παράταση. Στο έτερο διπλωματικό «κανάκεμα», αυτό της Πολωνίας, η Γερμανία συμφώνησε να προσυπογράψει και να στηρίξει οικονομικά την «Πρωτοβουλία των Τριών Θαλασσών» (Βαλτικής, Αδριατικής, Μαύρης Θάλασσας) για ενίσχυση του «ανατολικού μετώπου».

Διπλωματικό «μασάζ» σε Κίεβο και Πολωνία ανέλαβε να κάνει εντός της εβδομάδας, διά ζώσης, ο σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ντέρεκ Τσόλετ. Ενώ, μέσα σε αυτή τη συγκυρία, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι θα στρώσει «κόκκινο χαλί» στον Ουκρανό πρωθυπουργό, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στις 30 Αυγούστου. Δυόμισι μήνες, κοντολογίς, μετά τη συνάντηση των προέδρων ΗΠΑ και Ρωσίας, Μπάιντεν και Πούτιν, στη Γενεύη.

Πηγή άρθρου: www.efsyn.gr