«Μα τι ζούμε;», θα μπορούσε να διερωτηθεί κανείς, βλέποντας δύο υπερήλικους υποψηφίους να ανταλλάσσουν προσβολές στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν την πολιτική εξουσία μιας υπερδύναμης που παρακμάζει.
«Οι στιγμές είναι – από πολλές απόψεις – πρωτοφανείς», έρχεται αναπόδραστα η απάντηση, όπως εκείνη προκύπτει όχι μέσα από εκτιμήσεις αλλά μέσα από τα ίδια τα στοιχεία.
Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου διεξάγονται όντως μέσα σε συνθήκες άνευ προηγουμένου. Δεν είναι μόνο το προφανές των «ιδιαιτεροτήτων» του Ρεπουμπλικάνου Ντόναλντ Τραμπ που στοιχειοθετεί το πρωτοφανές της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης ενάντια στον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν. Είναι και πολλά άλλα, όχι μόνο στατιστικά αλλά και ποιοτικά στοιχεία, που έρχονται να καταστήσουν την επερχόμενη εκλογική μάχη πρωτόγνωρη, χωρίς να χρειαστεί να συνυπολογίσει κανείς μέσα σε όλα αυτά και το ούτως ή άλλως κομβικό για τις διεθνείς εξελίξεις πολιτικό διακύβευμα του επερχόμενου εκλογικού αποτελέσματος.
AP
- Η πανδημία του κορονοϊού, εάν συνδυαστεί και με τα πεπραγμένα της πρώτης τετραετίας του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία
- Το τοξικό προεκλογικό κλίμα εντός των ΗΠΑ, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από τις εκρηκτικές εξελίξεις των τελευταίων μηνών (με το κίνημα BlackLivesMatter να «μάχεται» τους ακροδεξιούς Proud Boys , στη σκιά θεωρίων ακατάσχετης συνωμοσιολογίας τύπου QAnon αλλά και πολιτικά υποκινούμενων φημολογιών περί επαπειλούμενης νόθευσης του εκλογικού αποτελέσματος)
- Οι ανατροπές στο διεθνή σκηνή (το τέλος της μονοπολικής στιγμής της αμερικανικής παντοδυναμίας)
- Η ηλικία των σχεδόν 80άρηδων προεδρικών υποψηφίων Τραμπ και Μπάιντεν (πρόκειται για το γηραιότερο δίδυμο υποψηφίων στην ιστορία των εκλογών)
- Η ίδια η προσωπικότητα του από κάθε άποψη αμφιλεγόμενου Ντόναλντ Τραμπ
- Το όργιο της παραπληροφόρησης και των fake news, ειδικά στα social media, ένα όργιο εκπορευόμενο σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο τον @realDonaldTrump
- Αλλά και «τεχνικά» ζητήματα όπως το γεγονός ότι αριθμός-ρεκόρ πολιτών έχει ήδη σπεύσει να ψηφίσει πρόωρα μέσω επιστολικής ψήφου ή δια ζώσης…
… Όλα τα παραπάνω έρχονται να διαμορφώσουν ένα περιβάλλον πραγματικά πρωτοφανές στον δρόμο προς τις κάλπες, ένα περιβάλλον που πολλοί εκτιμούν ωστόσο πως έχει έρθει πια για να μείνει και μετεκλογικά, «μολύνοντας» το τοπίο εντός των ΗΠΑ, ακόμη και στην περίπτωση που επικρατήσει ο Τζο Μπάιντεν.
AP
Μία πανδημία με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς
Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που οι Αμερικανοί οδεύουν στις κάλπες εν μέσω πανδημίας. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και το 1918 με την ισπανική γρίπη τότε να «θερίζει». Είναι η πρώτη φορά, ωστόσο, που οι Αμερικανοί εκλέγουν πρόεδρο εν μέσω πανδημίας (οι εκλογές του 1918 ήταν ενδιάμεσες-midterms για τη βουλή και τη γερουσία). Ντιμπέιτ και συγκεντρώσεις, που ήταν προγραμματισμένο να πραγματοποιηθούν, ακυρώθηκαν, με το κέντρο του «βάρους» των προεκλογικών εκστρατειών να μεταφέρεται online, καθιστώντας έτσι τις ίδιες τις προεκλογικές εκστρατείες περισσότερο ευεπίφορες στα fake news και στη χειραγώγηση.
Αλλά και σε καθαρά πολιτικό επίπεδο, η διαχείριση της πανδημίας θα εξελισσόταν σε μεγάλο πονοκέφαλο για τον 45ο πρόεδρο των ΗΠΑ, επιφέροντας αλλαγές στην προεκλογική ατζέντα, πλήττοντας την αμερικανική οικονομία και θέτοντας εν αμφιβόλω τις ηγετικές ικανότητες ενός ανθρώπου που θα έφτανε στο σημείο να διερωτάται δημόσια εν έτει 2020 εάν θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον ιό κάνοντας ενέσεις με… χλωρίνη…
Με τους νεκρούς από τον COVID-19 να έχουν πια ξεπεράσει τους 230.000 στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και τις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεχωρίζουν ως η χώρα με τα περισσότερα θύματα από κάθε άλλη παγκοσμίως στη μάχη κατά του κορονοϊού, ο Ντόλαντ Τραμπ το μόνο για το οποίο μπορεί πια να καυχιέται είναι ότι νόσησε και ο ίδιος προσωπικά από τον κορονοϊό αλλά επέζησε. Και να σκεφτεί κανείς ότι το 2020 είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς για τις Ηνωμένες Πολιτείες στα μέτωπα της οικονομίας και της απασχόλησης (με την ανεργία σε ιστορικό χαμηλό του 3,5% και την ανάπτυξη σε αδιατάρακτα θετική δεκαετή πορεία). «Ό,τι αρχίζει ωραίο» ωστόσο… ενίοτε «τελειώνει με πόνο».
AP
Εκρηκτικά τοξικό το προεκλογικό κλίμα
Πάνοπλοι αστυνομικοί εναντίον άοπλων πολιτών, λευκοί εναντίον μαύρων, συγκρούσεις στους δρόμους στη σκιά της πανδημίας, δεκάδες νεκροί από τα πυρά ανδρών της τάξης (ο Τζορτζ Φλόιντ , η Μπριόνα Τέιλορ κ.ά.), οδηγοί να ρίχνονται με τα αυτοκίνητά τους πάνω σε διαδηλωτές, ένοπλοι ακροδεξιοί σε ρόλο αυτόκλητων προστατών της δημοσίας τάξης, χρήσιμοι ηλίθιοι να διακινούν θεωρίες συνωμοσίας, και στη μέση (ή μήπως στην κορυφή) όλων αυτών ένας πρόεδρος να ρίχνει λάδι στη φωτιά τροφοδοτώντας την πόλωση, τον διχασμό, τα fake news, τις θεωρίες συνωμοσίας, ακόμη και την αμφισβήτηση προς τις ίδιες τις ομοσπονδιακές Αρχές.
Αυτή είναι η κατάσταση στις ΗΠΑ στον δρόμο προς τις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. Και μέσα σε αυτήν την κατάσταση, διερωτάται κανείς πως θα καταφέρουν να συνυπάρξουν όλοι αυτοί οι «αντίπαλοι» την επομένη των προεδρικών εκλογών ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα. Ο Τραμπ έχει, πάντως, ήδη φροντίσει να ναρκοθετήσει το τοπίο στοχοποιώντας τους πολιτικούς του αντιπάλους ως «εχθρούς» της Αμερικής και της δημοκρατίας. Ο ίδιος έχει αφήσει μάλιστα να εννοηθεί πως εάν χάσει τις εκλογές, θα είναι μόνο λόγω «νοθείας».
Μέσα σε όλα αυτά, προσθέστε και τους αριθμούς-ρεκόρ των όπλων που πωλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες έπειτα από το ξέσπασμα της πανδημίας , την εμπιστοσύνη των Αμερικανών προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση που έχει υποχωρήσει κοντά στο 20% σύμφωνα με το «Pew Research Center» (σε 28% μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων και 12% μεταξύ των Δημοκρατικών).
AP
Ανατροπές στη διεθνή σκηνή
Η μονοπολική παντοκρατορία των ΗΠΑ, όπως τη ζήσαμε από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έως και πριν από μερικά χρόνια, έχει πια παρέλθει. Ως προς αυτό συμφωνούν όλοι, όχι μόνοι οι εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Οι αλλαγές στη διεθνή σκηνή ρίχνουν ωστόσο τη σκιά τους πάνω και από το αντίκρισμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, προσδίδοντας στην αναμέτρηση νέα χαρακτηριστικά υπό μορφή αμφιβολιών αναφορικά με τον ρόλο που θα έχουν οι ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή τα επόμενα χρόνια.
Υποψήφιοι γεννημένοι τη δεκαετία του 1940
Ο Δημοκρατικός Τζο Μπάιντεν είναι 77 ετών. Εάν κερδίσει τις εκλογές, όταν θα ορκίζεται στην προεδρία των ΗΠΑ τον ερχόμενο Ιανουάριο, θα είναι 78, ο γηραιότερος πρόεδρος στα αμερικανικά χρονικά. Ο Ντόναλντ Τραμπ, από την άλλη, είναι 74. Μαζί οι δύο τους είναι το γηραιότερο δίδυμο υποψηφίων που έχει ποτέ φτάσει στην τελική ευθεία προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Συγκριτικά, ο Θεόδωρος Ρούζβελτ όταν εξελέγη πρόεδρος ήταν μόλις 42 ετών, ο Τζον Φ. Κένεντι μόλις 43 και ο Μπαράκ Ομπάμα μόλις 46. Η ηλικία των υποψηφίων θα μπορούσε, βέβαια, να αντιμετωπιστεί και ως απλώς άλλος ένας αριθμός χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Από την άλλη, θα μπορούσε, όμως, να αρμηνευτεί και ως ενδεικτική της… δύσης της αμερικανικής υπερδύναμης. Η ηλικία των γηραιών προέδρων έρχεται, ωστόσο, να αλλάξει εκ των πραγμάτων και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι υποψήφιοι αντιπρόεδροι (ο Ρεπουμπλικάνος Μάικ Πενς και η Δημοκρατική Καμάλα Χάρις) που ίσως κληθούν να αναλάβουν μελλοντικά δυνητικά ενισχυμένο ρόλο.
AP
Ο ίδιος ο Τραμπ
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας πρόεδρος «μοναδικός» για όλους τους λάθος λόγους. Εικοσιέξι γυναίκες έχουν επισήμως καταγγείλει πως τις έχει παρενοχλήσει σεξουαλικά, ενώ περισσότερες από συνολικά 40 είναι εκείνες που τον έχουν κατηγορήσει για ανάρμοστη συμπεριφορά. Οι συγγραφείς Μπάρι Λεβίν και Μονίκ Ελ Φέιζι χρειάστηκαν σχεδόν 400 σελίδες για να καλύψουν το θέμα μέσα από το βιβλίο «All the President’s Women: Donald Trump and the Making of a Predator», σκαλίζοντας υποθέσεις που είχαν όμως προηγηθεί της εκλογής του Ντόναντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ το 2016.
Αλλά και στον απόηχο της προ τετραετίας προεδρικής εκλογής του, ο Τραμπ θα έφερνε το «χάος» στον Λευκό Οίκο όπως αποκαλύπτεται μέσα και από τις σελίδες του βιβλίου «Φόβος: Ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο» («Fear: Trump in the White House») του βραβευμένου Αμερικανού δημοσιογράφου Μπομπ Γούντγουορντ.
Ενδεικτικό του «χάους», το γεγονός ότι μέσα στα τέσσερα χρόνια της πρώτης προεδρικής του θητείας, ο Τραμπ είδε… εκατοντάδες στελέχη της κυβέρνησής του (προερχόμενα από τον Λευκό Οίκο, από υπουργεία, από ομοσπονδιακές υπηρεσίες) να παραιτούνται ή να απολύονται. Μεταξύ εκείνων που είδαν την έξοδο πρόωρα: ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, ο πρώην υπουργός Άμυνας Τζέιμς Μάτις, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Τζεφ Σέσιονς, οι άλλοτε προσωπάρχες του Λευκού Οίκου Ρέινς Πρίμπους και Τζον Κέλι, οι άλλοτε σύμβουλοι εθνικής ασφαλείας Τζον Μπόλτον και Μάικλ Φλιν, ο επικεφαλής επικοινωνίας του Λευκού Οίκου Άντονι Σκαραμούτσι και πολλοί άλλοι.
Ενδεικτικές του «χάους» ωστόσο και οι λοιπές «περιπέτειες» του Τραμπ: η πρόταση μομφής που κίνησε ανεπιτυχώς εναντίον του η ελεγχόμενη από τους Δημοκρατικούς Βουλή των Αντιπροσώπων και οι έρευνες που κίνησε σε βάρος του ιδίου και συνεργατών του η αμερικανική δικαιοσύνη για τις σχέσεις του περιβάλλοντος Τραμπ με τη Ρωσία.
AP
Τα Fake news στο προσκήνιο
Όσο για την υπερασπιστική γραμμή του 45ου προέδρου των ΗΠΑ έναντι όσων τολμούν να τον επικρίνουν, αυτή έχει πια καταντήσει μονότονα επαναλαμβανόμενη. Ο Τραμπ είναι ο πρώτος στα χρονικά πρόεδρος των ΗΠΑ που έχει χρησιμοποιήσει την κατηγορία της διασποράς «ψευδών ειδήσεων» («fake news») τόσο εκτενώς κατά των πολιτικών του αντιπάλων αλλά και των αμερικανικών ΜΜΕ. Ό,τι δεν τον ικανοποιεί, απλώς αποκηρύσσεται αυτομάτως ως «ψευδές» χωρίς καμία προσπάθεια στοιχειοθέτησης όσων υποστηρίζονται. Σύμφωνα με τα στοιχεία στο «US Press Freedom Tracker», ο Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει τη φράση «fake news» περίπου… 900 φορές σε tweets, προκειμένου να παρουσιάσει όσους του ασκούν κριτική ως «ψεύτες». Στην πραγματικότητα ωστόσο, ο μεγαλύτερος «ψεύτης» είναι μάλλον ο ίδιος. Τουλάχιστον αυτό υπαγορεύουν τα στοιχεία όπως αποτυπώνονται στον ειδικό fact-checker ιστοχώρο της Washington Post, στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο Τραμπ έχει προχωρήσει σε περισσότερες από 22.000 ψευδείς ή παραπλανητικές δηλώσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Εκατομμύρια πρόωρες ψήφοι
Σχεδόν 59 εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες, αριθμός μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά στα χρονικά, είχαν ήδη ψηφίσει πρόωρα, προτού καν μπούμε στο τελευταίο δεκαήμερο προς τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. Το ότι μεταξύ των πρόωρα ψηφισάντων βρίσκονται περισσότεροι νέοι ηλικίας έως 29 ετών αλλά και πολλαπλάσια περισσότεροι Αφροαμερικανοί σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις προφανώς και δεν αρέσει καθόλου στον Ντόναλντ Τραμπ.
Ενδεικτικές και οι κατ’ επανάληψη απόπειρες του τελευταίου τους περασμένους μήνες να παρουσιάσει το σύστημα της επιστολής ψήφου ως «διεφθαρμένο», χωρίς ωστόσο τα πραγματικά στοιχεία να συνηγορούν υπέρ μιας τέτοιας κατηγορίας…
AP
Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr